Humanističke nauke u postdigitalnom dobu: Uloga i mogućnosti pametnih biblioteka

Abstract

Biblioteke su od svojih samih početaka, pa tako i sve do danas, jedna od temeljnih sastavnica naučne infrastrukture te se pojavljuju na svim razinama naučnog istraživanja, osiguravajući direktnu podršku naučnoistraživačkom procesu. S promjenama u naučnom te obrazovnom okruženju, a kao posljedice djelo­vanja u dobu koje nazivamo digitalnim, te sve više i postdigi­talnim, promjenama koje se danas mahom kreću u pravcu tzv. „umrežene nauke“, redefiniraju se ne samo naučnoistraživački procesi i načini realizacije te medijacije naučnih istraživanja, već se mijenjaju i uloga te modeli poslovanja biblioteka. Način na koji biblioteke danas stoje na raspolaganju naučnoj, akadem­skoj te uopće obrazovnoj zajednici najčešće se manifestira u nji­hovoj pojavnosti koju nazivamo tzv. „pametnim bibliotekama“. Rad, na nov i inovativan način, donosi istraživanje o složenim međuodnosima između humanističkih nauka, digitalnog te po­stdigitalnog doba u kojem djeluju danas, te potencijala aktuelne alteracije biblioteka koju nazivamo pametnim bibliotekama – sve s ciljem unapređenja te kontinuiranja humanističkih te osta­lih srodnih istraživanja u današnjici. Time, iznova se potvrđuje opstojnost humanističkih nauka u digitalnom te postdigitalnom dobu, ali se, istovremeno, argumentira nezaobilaznost biblioteka u složenim procesima humanističkih te uopće naučnih istraživa­nja. Pritom, posebna pažnja posvećena je promjenama unutar visokoškolskog okvira, čije informacijsko čvorište predstavljaju visokoškolske biblioteke, kao i posljedicama njihova redizaj­niranja u pravcu pametnih biblioteka za humanističke i srodne nauke.