Književno stvaralaštvo Dušana Đurovića

Abstract

Jedan od najplodotvornijih književnika međuratnog perioda, Dušan Đurović (Grlić, Danilovgrad, 1899–1993), se ostvario kao autor dvadesettomnog djela, u koje spadaju zbirke pripovjedaka, romani i drama Njegoš, dok je veliki dio njegovih članaka i ogle­da i danas rasut po periodičkim izdanjima. Đurović je diplomirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu, 1926. godine. Radio je kao profesor Učiteljske škole u Danilovgradu i Prve gimnazije u Sa­rajevu, đe je proveo najkreativniji dio života. Bio je učesnik Tri­naestojulskog ustanka, 1941. godine. Neposredno po kapitulaciji stare Jugoslavije, Đurović biva uhvaćen i zatočen, prvo u itali­janskim zatvorima u Crnoj Gori, a potom godinu dana u logoru Klosu u južnoj Albaniji. Nakon rata, vratio se u Sarajevo, đe je nastavio književni rad, da bi do penzionisanja radio u Narodnoj biblioteci Bosne i Hercegovine. Njegova knjiga Snovi i java bila je zabranjena. Zastupljen je u edicijama Luča Grafičkog zavoda Podgorice i Roman u Crnoj Gori Oboda sa Cetinja.

U vrijeme kada je, prvim svojim objavljenim literarnim radovima, ulazio u književnost oko 1930. godine, Đurović je počeo da formuliše vlastita shvatanja o literaturi. Njegovi rani poetički nazori naročito su značajni kao iskaz vlastitih iskustava i književnokritičkih predstava, usmjerenih na literarni i kulturni život datog vremena i sredine.